وظایف ما در برابر پیامبران و امامان علیهم السلام
تاریخ پخش: 25/08/96
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
رحلت
پیغمبر اسلام و شهادت امام حسن مجتبی(ع) را تسلیت عرض میکنم. شهادت امام
رضا را هم تسلیت عرض میکنم. بد نیست هرکدام یک سلامی به این عزیزان بدهیم.
اول به پیغمبر «السلام علیک یا محمد بن عبدالله، السلام علیک و رحمة الله و
برکاته» امام حسن «السلام علیک یا حسن بن علی المجتبی و رحمة الله و
برکاته» امام رضا «السلام علیک یا علی بن موسی الرضا و رحمة الله و برکاته»
انسان
وقتی در جادههای خاکی و دست انداز افتاد، همینطور ماشین و خودش اذیت شد،
همینطور که به جاده آسفالت میرسد، میفهمد آسفالت عجب نعمتی است. ما وقتی
قدر پیغمبر و اهلبیت را داریم که بدانیم چه بوده و چه شده است. هرجای دین
را مقایسه کنیم از مسلمانها نمیگویم، از اسلام میگویم. بین اسلام و
مسلمان فرق است. ممکن است مسلمانها هرکس یک نقطه ضعفی داشته باشد. یکی
دروغ میگوید، راحت. یکی غیبت میکند راحت. یکی فحش میدهد، حرام خواری
میکند، ربا میگیرد، کم فروشی میکند. بداخلاق است، همسرداری و
بچهداریاش بد است. بی ادب است. هر مسلمانی ممکن است ... من از اسلام
میگویم، نه از مسلمانها. شما هرجای اسلام را با هر مکتبی مقایسه کنید
آنوقت قدر اسلام معلوم است که پیغمبر چه خدمتی به ما کرد. همین الآن شما
بین اذان که پیغمبر برای ما آورد با صدای ناقوس مقایسه کنید. صدای ناقوس را
ممکن است شنیده باشید. اگر هم نشنیدهاید صدای زنگهایی است که در بعضی
میدانها و فلکهها ساعتهای بزرگی را کار میگذارند، صدای دلنگ دلنگ این
صدای ناقوس است. مثلاً این صدای ناقوس چه پیامی دارد جز دلنگ دلنگ؟ هیچ
پیامی ندارد. اما اذان ما چه میگوید؟ اذان ما از الله شروع میشود. الله
اکبر! اول میگوییم: الله، آخر اذان هم «لا اله الا الله» میگوییم. یعنی
اول و آخر الله است و بین دو تا الله با کلمات موزون یک دوره عقاید، «لا
اله الا الله»، «اشهد ان محمداً رسول الله» (صلوات حضار)
1- شرایط رهبر جامعه در قرآن کریم
اخلاق تشویق و توبیخ
تاریخ پخش: 30/10/95
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
در
این جلسه میخواهم راجع به اخلاق آموزش که جلسه قبل مطالبی را گفتم، این
جلسه اخلاق توبیخ و تشکر را بگویم. بالاخره آدم به بچهاش میگوید: آفرین.
به او میگوید: بارک الله! برای او کف میزند. برای او سوت میکشد. برای او
صلوات میفرستد. تشویقی، جایزه میدهد. چگونه تشویق کنیم؟ از طرفی گاهی
توبیخ میکنیم. در روزنامهها، صدا و سیما، در شرکتها و بازار، این چرا
اینطور کرد؟ او چرا اینطور کرد؟ بنابراین اخلاق توبیخ و تشویق، موضوع بحث
این است، چون اینها هرکدام یک فرمولی دارد.
بسم الله الرحمن الرحیم، موضوع: اخلاق آموزش. موضوع بحثمان: اخلاق توبیخ و تشویق.
اگر
توبیخ میکنیم چقدر و چگونه؟ اگر تشویق میکنیم چقدر و چگونه؟ اول اینکه
توبیخ به یأس کشیده نشود. من بیست نکته یادداشت کردم برای شما بگویم. هر
نکتهای یک دقیقه، بیست دقیقه، بیست نکته بگویم. این بحث به درد مربیها،
معلمین و طلبهها و کسانی که در بحث روانشناسی کار میکنند، میخورد. یک
بحث خیلی مفید و عمومی انشاءالله خواهد بود.
1- خطر یأس در صورت توبیخ شدید
1-
توبیخ به یأس کشیده نشود. این یک مورد. یعنی طوری نگوییم: تو کارت خراب
است. خودت خرابی، ضایع کردی. خاک بر سرت کنند. چقدر پست هستی. چقدر رذل
هستی. یک طوری توبیخ نکنیم که این فکر کند دیگر برود هیچوقت نمیتواند سر
بلند کند. طرف را رگبار نبندیم.
نقل شد حضرت عیسی با جمعی داشتند
میرفتند. یک سگ مردهای افتاده بود. هرکسی گفت: اَه چقدر زشت است. یکی
گفت: چقدر سیاه است. یکی گفت: چقدر کثیف است. یکی گفت: چقدر بو میدهد!
هرکسی یک چیزی گفت. ولی حضرت عیسی فرمود: باقیاش را میدانید؟ حضرت عیسی
فرمود: چه دندانهای سفیدی دارد؟ یعنی عیبش را میگویی، خوبیهایش را هم
بگو. قرآن وقتی میخواهد بگوید: شراب نخورید. میگوید: شراب یک منافعی هم
دارد. «فِیهِما إِثْمٌ کَبِیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ» (بقره/219) یعنی در
شراب و قمار منفعت هم هست.
شما میدانید در شراب چقدر آدم نان میخورد؟
کسانی که انگور میکارند. شراب از انگور است. کشاورزان انگور نان میخورند.
کسانی که این انگور را به شراب تبدیل میکنند. کارخانههای شراب سازی،
چقدر کارخانه شراب سازی داریم؟ کارخانههای بطری سازی. کارخانههای کارتن
سازی؟ ماشینهایی که شراب را حمل و نقل میکند. مغازههایی که شراب را
میفروشد. بالاخره دولتی که از این شراب مالیات میگیرد. در شراب یک عده
دستشان بند است. در قمار هم همینطور است. تأسیس قمارخانهها، بالاخره یک
عده ممکن است به نان و آب برسند. قرآن میگوید: همه را میدانم. «فِیهِما
إِثْمٌ کَبِیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ» منفعتهایی هست ولی «وَ إِثْمُهُما
أَکْبَر» (بقره/219) ضررش بیش از منفعتش است. شراب روی چشم انسان، روی کلیه
انسان، روی قلب انسان، روی نسل انسان، روی اخلاق انسان اثر میگذارد.
2-
از کار توبیخ شود، نه از شخص. نگوییم: تو بدی. بگوییم: کارت بد بود. یک
کسی کار خلاف میکند، بگو: تو خوبی، کارت بد بود. قرآن میگوید: «إِنِّی
لِعَمَلِکُمْ مِنَ الْقالِین» (شعرا/168) من از عمل شما ناراحت هستم.
نمیگوید: شما آدم بدی هستید. عملت بد است! این خیلی مهم است. یکوقت
میگوییم: تو بد هستی. طرف ضربه فنی میشود. یکوقت میگویی: آقای قرائتی تو
آدم بدی هستی. خوب من اگر غیرت داشته باشم باید خوابم نبرد. یکوقت
میگوید: آقای قرائتی این حدیث را اشتباه خواندی. این حدیث را اشتباه
خواندی خوب من معصوم نیستم. ممکن است اشتباه کنم! هیچوقت به طرف نگویید: تو
بد هستی. بگو: کارت بد است.
برای دیدن ادامه مطلب اینجا را کلیک کنید